Wiara czyni cuda ;-)

Nastapil koniec wszystkiego co dobre czyli calego tygodnia wolnego [w srode nauczyciele pojechali sobie do Rzymu wiec mielismy dzien wolny:Dwarto bylo poswiecic jedna kwietniowa sobote:D]. Jutro czeka mnie na pewno banalny sprawdzian z funkcji na ktory jestem jak zwykle obryta do granic mozliwosci [kocham teksty nacechowane ironią..] no i banalne wypracowanie z 'Potopu' ktorego rzecz jasna nie mialam czasu przeczytac od Swiat Bozego Narodzenia [tak ja tez jestem z siebie dumna]. Dzis bylam uczestnikiem zacnego wydarzenia jakim byla I Komunia Kingi - corki mojego kuzyna [ja jestem dla niej ciotka ale kim ona jest dla mnie? Tego nie wiem.]. Dzieciak dostal od nas pierscionek i kolczyki z diamentami [ach ta dzisiejsza mlodziez...ja od swojej chrzestnej dostalam "zwykłe" zlote kolczyki i pierscionek ze ZWYKLYMI szkielkami ale widocznie czasy sie zmieniaja...bez komentarza] zmierzam do tego ze obzarlam sie do granic mozliwosci i wygladam jakbym byla conajmniej w 7 miesiacu ciazy [powiedzialabym ze jak w 9 ale nie chce przesadzac]. Jedzenie staje sie niestety moja obsesja a wlasciwie niejedzenie. A właściwie to zjedzone jedzenie - o tak. To tez jednak pozostawie bez komentarza. Mam nadzieje ze jutrzejszy dzien minie szybko i naprawde wroce do domu o godz. 11:30 - to chyba bedzie jedyny pozytyw dnia jutrzejszego, bo czuje we wszystkim, ze niestety nie przyniesie on niczego dobrego. Chociaz... jak na optymistke przystalo powinnam chyba w to wierzyc mimo wszystko. No wiec wierze...bo... [tu wstaw tytuł notki] ;-)