Znowu bezsenna noc. Tym razem nie przez G. ani tez nie przez satiego. Tym razem bolał mnie po prostu zoladek. Bieganie do łazienki co pol godziny, wymioty, zawroty glowy- taaak...uwielbiam to. Chwilowo przestalo bolec kiedy po poradzie mamy wzielam 2 wegle i 1 apap. Tylko chwilowo. Zasnelam po 4. Pech chcial ze Satiemu zachcialo sie siku przed godzina 6. No a o 7:15 trzeba bylo wstawac. No nic. Poszlam do szkoly niewyspana, z bolacym zoladkiem. "czesc" w szatni wcale nie poprawilo mi humoru. Spojrzenia po angielskim tylko troche. Wlasciwie to gdyby nie zoladek moze wcale nie byloby tak żle. Po 3 lekcji bylo akademia z okazji 3 maja. Po niej puscili nas do domu. Ja, Ula i Magda poszlysmy na lody [mimo bolacego zoladka]. q1aaasaz [nie kasuje tego bo to slowo napisal noskiem Sati]
Wracajac do historii. Poszlysmy do "supersamu", czyli chyba najwiekszego w miescie X sklepu. Wchodzac zobaczylam przez szybe W. i Blondyna [kolega G., nie wiem jak ma na imie, wiec ze wzgledu na kolor wlosow nazywam go Blondynem] stojacych przy kasie. Ze swiadomoscia tego kogo zaraz zobacze weszlam za dziewczynami do srodka. Wzielysmy koszyk, zobaczylam G. stojacego przy warzywach. Ula oczywiscie poszla po lody kolo warzyw -jakby to moglo byc ianczej;)- ja bezpiecznie, kolo makaronow. Wybralysmy lody i poszlysmy w kierunku kas. Ula wybrala najdluzsza kolejke, oczywiscie tylko zeby stac za G. Troche tym podirytowana wyszlam wraz z Magda na zewnatrz. Usiadlysmy na lawkach przed sklepem. Czekamy, czekamy, czekamy, czekamy i czekamy... zdarzylysmy pogadac z Ewelina, Lidka i na koncu Kaska. Akurat kiedy ta ostatnia odchodzila, ze sklepu wyszla Ula a za nia... G. i W. [przypominam ze W. podoba sie Magda :)]. Ula przyszla dala nam lody mowiac cicho "teraz bedzie jazda". G. i W. usiedli kolo nas, z tego co uslyszalam G. powiedzial: "czesc Magda", na co ja [idiotka] powiedzialam czesc, on powiedzial "czesc Marta" i wtedy ja znowu "czesc". Magda twierdzila ze to w. powiedzial "czesc Magda" a G. powiedzial "czesc Marta" z kolei Ula twierdzi ze powiedzial "czesc wam". Ale dobra koniec, juz nie placze. W kazdym badz razie uslyszalam to co uslyszalam i co tu duzo mowic zrobilo mi sie jakos dziwnie przykro. Magda siedziala z brzegu wiec G. usiadl kolo niej, a kolo niego usiadl G., wiec siedzielismy od prawej w nastepujacej kolejnosci: Ja, Magda, G., W. Kiedy usiedli Ula powiedziala "no to ja ide do Kaski" i poszla. I wtedy z kolei mi zrobilo sie glupio, bo wlasciwie poczulam ze tez powinnam stamtad czmychnac bo badz co badz, moim skromnym zdaniem bylam tam zbedna. Oni bardziej interesowali sie Magda, chociaz w sumie pod koniec to ja gadalam wiekszosc czasu z G. Co chwile robilo sie..yyy... sztywno? W kazdym badz razie nie bylo za bardzo o czym porozmawiac, wiec Magda mowi: "To co idziemy?" no i ja mowie: "eeee...no dobra" powiedzialysmy im ladnie czesc i poszlysmy. KONIECProsze mi wybaczyc wyszczegolnianie tu szczegolow nie majacych zadnego znaczenia, ale nie moglam sie jakos powstrzymac. Tak wlasnie wyglada sytuacja. Czuje sie jak piate kolo u wozu. No nic. "Nawet jesli niebo zmeczylo sie blekitem nie gas nigdy swiatla nadziei..." No dobrze. Nie zgasze. Ale zaczne powoli uczyc sie zyc tak jakby nie istnialo.